Op deze herfstachtige zondagmiddag staat Sunday Metal School in de agenda. Een mooi initiatief dat inmiddels toe is aan zijn 5de editie. Plaats van activiteit is de gezellige Setz Huiskamer. Hier is het gemoedelijk toeven. Echter is er geen podium, band en publiek staan op gelijke hoogte. Het concept huiskamerconcert is hier dan ook zeker van toepassing. Vanmiddag zal het ‘’Metal’’ aandeel wel in de minderheid zijn. Het mooie is dat de organisatie elke keer een ander genre aantikt om zo elke Rock/Metal liefhebber te bedienen.
Het uit Arnhem afkomstige Bad Cassette heeft de eer om de spits af te bijten. De vier bandleden zijn gehuld in hetzelfde toepasselijke T-shirt. Iets wat gelijk een mooie eenheid vormt. Zelfverzekerd brengt men een mooie mix van Alternatieve Rock die je naar de jaren ’90 transporteert. Dit met zo nu en dan wat New Wave invloeden. Wanneer je denkt dat dit te veel wordt trapt men het gas in. Prima eigen composieteis met titels als Pedal to the Metal, Strange Witness en False Witness spreken voor zich. Zo weet zangeres Dewi Wanders het overtuigend te brengen. Af en toe doet zij mij een beetje denken aan Anneke van Giersbergen in de latere periode van The Gathering, inderdaad de wat Alternatieve stijl. Maar ook weet Dewi wat kracht in te brengen zodat het zeker nergens te gezapig wordt. Mooi is te zien hoe gitarist Carlo Klerk de ene naar de andere riff door de huiskamer tovert onder toeziend ook van zijn dochter. Om ook enkele heerlijke niet te overdreven solo’s te geven. Daarbij weet de ritmesessie dit alles degelijk bij elkaar te houden. De speeltijd is ruim, zodoende kan de band alle remmen losgooien. Zo horen wanneer het einde in zicht is nog Can you Dig it?, ja dat doen we. Maar helaas is Hello Goodbye een niemendalletje. Maar dit doet verder geen afbreuk, kwestie van smaak wellicht. Afsluitend kunnen we terugkijken op een geslaagd optreden!
Inmiddels doet de tap achter de bar ook zijn taak. Dat betekent dat de gezelligheid overuren draait. Want bandjes kijken is ook een vorm van treffen. Lekker ouwehoeren met een pilsje in de hand spreekt de meesten wel aan. Hoe makkelijk kan het leven soms zijn?
Terwijl het buiten guur is en regent mag Cosmic Debriz ons in de huiskamer verwarmen. Dit Achterhoekse trio heeft ook weinig met “Metal’’ te maken. Na een beetje een valse start komt de band iets wat langzaam op gang. Maar naar een nummer of drie weet men elkaar op waarde te schatten en zit de drive erin. De term Desert of Stoner Rock komt als eerste in mij op. Zo weet zanger/bassist Arjan Kemperman de motor goed warm te houden. Kleine kanttekening is het statief met tekst erop. Niet heel storend, je ziet het vaker. Maar zonder zou het nog meer kunnen vlammen. Maar dat men punten scoort is duidelijk. Zo weet het instrumentale ‘’Scale the Summit’’ je naar een andere dementie te brengen. Een heerlijk deinende rocker met aanstekelijke gitaarpartijen. Ook eigen werk staat hier hoog in het vaandel. Nummers als ‘’Automatic Blues’’ en ‘’Matrix Earth’’ doen het goed op deze middag. Spelvreugde is ook hier goed van toepassing. Wellicht een verborgen parel? Die meer aandacht verdient? Zeker! Zo is tegen 18:00 dan ook alweer gedaan met de pret.
Inmiddels is het buiten donker en zijn de decibellen uitgedoofd. Dat betekent dat deze editie van Sunday Metal School ten einde is. Echter was de publieke opkomst matig maar dat doet geen afbreuk aan de gezelligheid en fijne muziek. Inmiddels is de volgende editie als weer aangekondigd voor 23 februari a.s. m.m.v. Maestro en Mother of Sin. Tot dan!
Tekst & Foto’s: Kevin Scholten.