No Sleep Metalfest 7: 24 Augustus Zaal Wieleman Westervoort.

Het festivalseizoen is overvol dit jaar. In de zomer kun je bijna elk weekend wel ergens terecht. Hetzij grote openlucht evenementen of wat kleiner en knusser. De laatste optie staat op deze laatste zaterdag van augustus op het programma. Voor de zevende keer zal het dropje Westervoort Metalfans ontvangen voor No Sleep Metalfest. Op de vertrouwde locatie Zaal Wieleman, slechts 10 minuutjes wandelen vanaf het station. Zoals organisatoren Paul Scheers en Stef van Mierlo ook in de ROA uitzending vertelde is er goed nagedacht over het concept en programma. In tegenstelling tot de vorige editie is er nu weer één podium waar zeven bands hun decielen kunnen weg blazen. Gekozen is voor grotendeels bands uit de (best grote) regio met wat uitstapjes naar België. Ook zullen er verschillende genres voorbijkomen zodat er wel iets bij moet zitten voor de liefhebber. Echter wordt spreekmeester Earik Mortem i.v.m. andere muzikale verplichtingen vandaag vervangen door Wilco Linnenbank.

Wanneer uw verslaggever arriveert is Thammuz net aan zijn set begonnen. Deze vierman formatie verwelkomt ons met een flinke dosis Stoner /Psychedelica. Sinds de oprichting in 2020 heeft de band goede recensies ontvangen voor de albums Into the Great Unknown en Sons of the Occult. Meer dan terecht want deze heerlijke grooves gaan er prima in. Met set opener ‘’Good Behaviour” zit de sfeer er gelijk goed in. Men weet de aandacht te vestigen en het binnenkomende publiek kijkt tevreden toe.  De stem van zanger/gitarist Harm is rauw maar effectief. Niet te uitbundig maar functioneel wanneer nodig en samen met Jip vormen ze een mooie gitaartandem om de o zo typische riffs voort te stuwen.  Soms ingetogen om daarna weer flink gas te geven. Nummers als ‘’Had a blast’’ en ‘’Speed Machine”zijn hier mooie voorbeelden van. Maar uiteraard wordt dit door bassist Jurren den drummer Martijn meer dan verdienstelijk bij elkaar gehouden. De muziek brengt je naar grote hoogtes zonder geestverruimende middelen te hoeven nemen, handig toch? Deze heren hebben vandaag al vroeg op de dag zieltjes gewonnen.

Een van de muzieksoorten die de afgelopen schaars was op No Sleep is Punk. Daar komt met deze editie verandering in. Het trio incl. twee broers dat zich Rotzorg noemt bracht maar liefst twee albums in een jaartijd uit en heeft ook ROA vereert met een bezoek in de studio. De heren timmeren aardig aan de weg en heeft een mooie fan schare opgebouwd. Getuige dat de zaal lekker volstroomt. Nummers als ‘’Familiepoen’’, ‘’Hij Rijdt Niet’’ en ‘’Vreedzaam Protesteren’’ zijn tekstueel zeer herkenbaar voor iedereen. Hier is over nagedacht. Humor, maar toch zet het je aan het denken. Uiteraard is zoals vermeld is Punk de hoofdmoot maar men verwerkt subtiel ook Metal en zelf Funk in hun nummers. Het publiek (ongeveer 300 bezoekers vandaag) vindt het allemaal prima en host onvermoeibaar door. De stemmen worden door zanger/gitarist Jop nog even in koor met het de toeschouwers behandeld tijdens ‘’Inflatie’’.  Als afsluiter krijgen we het onvermijdelijke ‘’Nick zonder Simon’’, een klassieker in de maak. Als het die status al niet heeft.

No Sleep probeert ook elke editie iets speciaals neer te zetten. Zo speelde er bijvoorbeeld The Flea-Pit een paar jaar terug. Nu heeft (live) gitarist van genoemde act Hein Willekens een mooie CV maar heeft ook behoefte om bepaalde eigen gedachten en ideeën waar te maken. Vandaag staat het debuut optreden van Brave New Hell op het programma. Al redelijk vroeg, gezien Hein ’s avonds nog met Up the Irons moet optreden. Aanvankelijk zou de primeur op het Engel of Deathfest in Oss zijn. Maar omdat er toch wat fine tuning nodig was is de vuurdoop in Westervoort. Nu hebben we in de radio uitzending al exclusief het nummer “The Darkest of Black mogen draaien. Een mooie Thrash georiënteerde stamper. Op het podium doet he zich niet anders voort. Ook komt Hein zijn stem met deze band goed tot zijn recht. Wat een volume! Bij gestaan door bassiste Puck Wildschut en drummer Peter Scheffer weet Hein het publiek te verassen. De muziek vliegt alle kanten uit maar weet te overtuigen. Tussendoor toch even een sanitaire stop. Aangekomen op het toilet zie ik een briefje hangen met een QR-code. Ja de EP Chapter 1 – Into the Abyss is gratis te downloaden. Dat is een mooie bijkomstigheid. Eenmaal terug in de zaal hangen er gelukkig meer. Zodat iedereen zijn voordeel er mee kan doen.  Missie geslaagd.

Inmiddels beginnen de magen toch ook te rommelen. In het eetlokaal kun je een het gebruikelijke frituur nuttigen. Of je neemt deel aan een lekker buffet wat er staat. Uiteraard moet je er een aantal munten voor inleveren. Maar prijstechnisch zeker niet duurder, je betaalt minder dan op de commerciëlere festivals. Dit heb ik nog nooit op een soortgelijk festival meegemaakt. Mooi concept om vast te houden. Ook het sociale gebeuren is een belangrijk onderdeel, veel bekenden en gezelligheid.

Inmiddels is het uit Nijmegen afkomstige Deathisfaction al begonnen aan hun optreden. In januari was het album Blackenend Reign album van de maand bij Rock of Ages. Op plaat doet deze Thrash met een vette groove het erg goed. Maar live maken de heren het ook meer dan waar. Tracks als ‘’Veiled in Black’’ en ‘’Trapped Forever’’ spreken boekdelen. Bij de statafels die strategisch staan opgesteld in de zaal staan tevreden mensen goedkeurend te kijken. Voor bij het podium wordt uiteraard flink van leer getrokken. Rustig staan met een pilsje is niet echt mogelijk. Maar goed ook, want zo hoort het. Zanger Jeremy weet hoe hij de meute bij eventuele rust momenten weer op de been krijgt. Het optreden vliegt dan ook snel voorbij.

Na al dit smakelijke geweld is wordt er gas terug genomen qua snelheid. De eerste van de twee Belgische bands staat klaar. Een pot vol Doom van Columbarium wordt uitgesmeerd in zaal Wieleman. Vorig jaar bracht de band met The Morbidious One een meer dan verdienstelijk debuut uit. Met ‘’A Cure for Everything’’ wordt de toon gelijkgezet met een flink tempo.  Maar het daaropvolgende ‘’Rivers of Blood’’ laat de ware aard horen. Een onheilspellende zucht van donkere tonen. De diepe grunts van zanger/bassist Pete ‘’Jules’’ V gaan door merg en been. Tracks als ‘’Redemption’’ en ‘’Our Glorious Ways’’ gaan verder in hetzelfde beproefde patroon. Maar op gezette tijden gaat het tempo ook weer lekker omhoog om daarna weer sfeervol en rustig op adem te komen. Als extraatje is ook zangeres Esmee Tabasco aanwezig om net als op het album ‘’Eyes Bleed Black’’ te voor zien van een mooie stem.  Er wordt ook gesleuteld aan nieuw materiaal getuige ‘’At the War Graves’’ Dat belooft wat! Opvallend is dat gitarist Koen Briesbrouk ook een gedeelte van het toetsenwerk voor zijn rekening neemt. Hierdoor blijft de puurheid behouden. Misschien is deze muziek voor een specifiek publiek. Maar een mooie afwisseling om de aandacht vast te houden op de festival als vandaag.

Inmiddels is de avond al een mooie eind op weg. Om men bij de les te houden zal Beyond the Pale de liefhebbes van het snellere werk bedienen. Deze Death Metalaars uit Utrecht hebben een flinke domper als start te verwerken gehad. Gitarist Jeroen van Deonselaar stierf tijdens de eerste show in Db’s te Utrecht. Maar men heeft met Monument in Time zijn geest levende gehouden. Een mooi gebaar is ook zijn silhouet die is verwerkt in de banner op het podium. Zangeres Janneke de Rooy en haar mannen geven flink gas met nummers van genoemde EP. Maar de moedertaal is haar ook niet vreemd. In de clip op het dak van de (oude) Db’s, nu dendert ‘’Strom en Drift’’ door de zaal.

Inmiddels schieten we al richting de headliner van vandaag. Hoewel, eigenlijk hebben de bands van vandaag allemaal eenzelfde positie. Soms kun je, je afvragen wat de definitie ervan is. Dat kan inderdaad de laatste band van de dag zijn. Maar ook eentje die eerder heeft gespeeld. Het feit is in ieder geval dat de laatste en tweede band uit België de dag gaat afsluiten. Vorig jaar moest men helaas afzeggen maar nu dan toch echt present. De heren van Poseydon zullen nog eenmaal proberen om de kroonluchters van het plafond te laten trillen.  Nu hebben we met Rock of Ages ook gesproken met zanger Tom “Lenny’’ Lenaerts in één van onze uitzendingen. Een behouden vriendelijke man, op het podium een beest. De band is ontstaan in 1992 en heropgericht in 2006. Met inmiddels twee EP’s en twee volledige albums hoeft men zich nergens voor te schamen. Dat deze Belgische Thrashers in de smaak vallen is duidelijk. Men heeft de Wacken Battle gewonnen. Zodoende speelde men afgelopen zomer op het befaamde festival. Vanavond laat deze ervaren band ons zien dat het meer dan terecht was.  Nadat het intro ‘’Rise of Poseydon’’ pakt ‘’Awakening of the Gods’’ je gelijk bij de keel. Venijnige riffs die je enigszins terugbrengt naar de ’80 zonder achterhaald te klinken. Waarna een oudje als ‘’Masterpiece’’ ook prima smaakt. Van het vorig jaar verschenen Through the Gate of Hatred and Aversion krijgen we verder o.a. ‘’Enter the Gates of Hell’’, ‘’Haunted Souls’’ en ‘’Rise of the Kraken’’ voorgeschoteld. Mooie stampers die ons naar middennacht begeleiden. Want inmiddels is het einde in zicht. De speeltijd is wat overschreden maar men kan de set nog helemaal afmaken en eindigt dus iets later dan gepland. Voldaan kunnen we terugkijken op een geslaagde 7^de editie van No Sleep Metalfest. Een festival wat dient als een soort treffen met de muziek die ons zo dierbaar is.

Tekst & Foto’s: Kevin Scholten.