Inmiddels lijkt de Sunday Metal School een begrip te worden. Zo ook op deze zondagmiddag zullen er weer decibels door Setz huiskamer galmen. Voor deze editie heeft de organisatie zich gebeiteld in een flinke pot onvervalste Hard Rock. Echter gaat het organiseren niet altijd volgens plan. Een mooi affiche kan zomaar veranderen. Oorspronkelijk zou Mother of Sin zijn terugkeer naar Aalten maken voor deze editie. De band schitterde immers in het verleden ook op het Rock of Ages festival. Maar helaas moest de band noodgedwongen wegens medische redenen deze show afzeggen. Gelukkig bood Maestro gitarist Orion Roos een helpende hand door te zoeken naar een geschikte vervanger. Die werden gevonden met de oer rockers van Jurassic Park. Zodoende was het programma toch nog compleet voor deze gezellige middag. Hoewel Maestro zelf ook bijna niet zijn reis vanuit het hoge Noorden kon maken i.v.m. dreigende bacillen in de band.
Huidig bassist Peter Douwenga moest zich helaas toch afmelden. Zijn plek werd voor deze show ingenomen door René van Zonneveld. Origineel bassist van de band en heeft slechts enkele dagen voorafgaand zijn partijen (wederom) ingestudeerd! Zodoende hoorden we even na 15:00 de klanken van het nummer Force Field. Dit werd opgevolgd door het recente Black Bishop. Een aanstekelijke rocker die men wel lust. De band lijkt wel even op gang te moeten komen en klinkt in het begin een beetje stroef. Nog een iets wat aftastend gezien de omstandigheden. Maar met een goedkeurend oog naar elkaar. Zo blikken Orion en René terug op de begindagen van de band die terug gaat tot 1989. Een flinke brok ervaring. De riffs en solo’s komen soepel uit Orion zijn gitaar. Vanuit het publiek komt er dan ook een goedkeurend gebaar, het lijkt allemaal zo makkelijk hoor ik achter mij zeggen. Halverwege de set lijkt zanger/gitarist Wouter Zuiderveld zijn stem wat te verliezen en vraagt om een glaasje water. Dit wordt keurig overhandigd en kan hij zijn keel goed smeren en dat doet hem goed. Voorzichtig wordt het aan de kant gezet en horen en zien we mooie uitvoeringen van o.a. The Lady of the Two Lands en Something Else. Nummers die hun oorsprong in de traditionele Hard Rock te lijken hebben. Maar zoals het meeste materiaal toch soms een progressieve inslag hebben. Wellicht bij de meesten nog niet helemaal bekend maar wel met goedkeuring. Nu speelt de band in een huiskamer, een wat schemerige setting. De setlist hangt aan weerszijden maar toch moet Orion even goed kijken wel nummer de volgende is. Oudere Rockers hebben soms ook een leesbril nodig. Hilariteit alom. Het slotstuk On the Run lijkt dan ook snel te komen gezien het vermakelijke optreden. Men heeft zeker wat zieltjes gewonnen.
Inmiddels is het in Setz huiskamer gezellig druk. Een gevalletje ons kent ons. Bijpraten met een pilsje in de hand is wat men graag doet. Ondertussen bereiden de heren van Jurassic Park zich voor. Wat de hele middag al op valt is de enorme rij aan Marshalls die opgesteld staan. Iets wat spreekmeester Jan van Duivenvoorde uiteraard ook niet is ontgaan. In het totaal 18 stuks, ja 18 stuks! Het geeft sommigen wat zorgen. Zullen mijn trommelvliezen nog wel heel zijn straks? De organisatie van SMM heeft daar prima op ingespeeld. Want er zijn speciale oordoppen verkrijgbaar. Evenals flesopeners, stel dat de tap het begeeft? Zit je toch nog goed. Met deze zekerheden kunnen met een gerust hart de hoofdmaaltijd consumeren.
Maar Jurassic Park heeft ook een aangepaste line-up. Want drummer Hans Spijker heeft met zijn andere band DeadHead opgetreden in Japan en verblijft daar nog even. Gelukkig heeft men met Jonne Roelofs een jeugdige ervaren trommelaar gevonden die de zaak prima bij elkaar houdt, en de leeftijd van deze fossielen weer iets naar beneden haalt. De heren zijn graag geziene gasten op festivals, in zalen en nu ook in een huiskamersetting. Met Hard Drivin’ Man krijgen we een mooi startschot. Wat de bezoekers gelijk alert maakt. Een lesje Rock on the Rules volgt. Gelukkig worden allen geluidszorgen weggenomen want het valt qua volume nog wel mee. Of zijn we inmiddels na al die jaren gewoon geluidsdoof? Duidelijke aanvoerder is zanger Mike Jones. Zijn entertaingehalte is hoog en weet alles op waarde in te schatten. Af ten toe even een slok rode wijn en door. Maar zeg je Jurassic Park, dan komt de naam Frankenstein uiteraard ook voorbij. In een vorig leven maakten gitarist Bertus Westerhuis en bassist Roelof Kloeze daar deel van uit. Want we horen o.a. nummers zoals de titeltrack van deze band en Stay Clean. Persoonlijk had ik gehoopt dat de band ook Jesus (where are you) van stal zouden halen. Maar dat bleef uit. De band grapt en grolt zich door de set en vermaakt zich in deze setting ook goed. Waarbij Bertus regelmatig wisselt van opvallende en kleurrijke gitaren. Niet onopgemerkt staat er de hele middag een grote grijze fles in de huiskamer. Het zal toch niet? Ja ook in deze intieme setting weet Mike Jones men te voorzien van een frisse smog. Krijgt de huiskamer toch nog een wasbeurt, mooi meegenomen.
De toegankelijke en toch stevige Hard Rock hapt goed weg zodoende vliegt de tijd. De set wordt afgesloten met covers zoals Higher Ground en Anarchy in the UK. U weet wel waar van… Missie geslaagd! Men kan terugkijken op een succesvolle Sunday Metal School editie. Laten we hopen dat dit een mooie traditie blijft. Want livemuziek is toch het beste wat er is.
Tekst & foto’s: Kevin Scholten.